معضل «وحشت سبز»
مت ریدلی در ستوناش در وال استریت ژورنال به وحشت فروشی گروههای محیط زیستی پرداخته؛ تهدیدهای محیط زیستی عموما اغراقآمیز، و درمانهایی که خیلی اوقات بیش از خود درد آسیب میرساند.
مت ریدلی در ستوناش در وال استریت ژورنال به وحشت فروشی گروههای محیط زیستی پرداخته؛ تهدیدهای محیط زیستی عموما اغراقآمیز، و درمانهایی که خیلی اوقات بیش از خود درد آسیب میرساند.
یادداشت کوتاهی به مناسبت تولد میلتون فریدمن:
…منتهی آزادی در وطن جدید هم زیر ضرب بود. مالیات فدرال در ۱۹۱۳ آغاز شد. جنگ جهانی اول برنامهریزی دولتی را در مقیاسی عظیم بهمراه آورد. سیاست ممنوعیت آغاز شد، سپس نیودیل، و اقتصاد کینزی، و این تصور عمومی که دولت فدرال [اگر بخواهد] حلال تمام مشکلات است، یکی پس از دیگری.
پس از جنگ جهانی دوم، وقتی که طرز تفکر دولت بزرگ تقریبا هیچ مخالفی در ایالات متحده نداشت، میلتون فریدمن نوشتن را آغاز کرد…
حدود بیست روز پیش یک گزاره را بر روی بورژوا منتشر کردیم و از طریق فیسبوک مردم را دعوت کردیم تا موافقت یا مخالفت خود را با آن اعلام کنند. آن گزاره این بود: «به رغم اختلاف بالقوه بین فقیر و غنی، در اقتصاد بازار آزاد عموم مردم زندگی بهتری دارند.» ۱۱۴۸ نفر در نظرسنجی بورژوا شرکت کردهاند. ۶۰ درصد از شرکتکنندگان با گزارهی فوق موافق و ۴۰ درصد مخالف بودهاند.
تنها چند ثانیه! یک نظرسنجی با یک پرسش!
«ارزش دادوستدی» هر چیز نتیجهی «اجتماعی» «آشکار» شدن ارزشگذاریهای «ذهنی» «نامتقارن» و «نایکسان» آحاد جامعه است که با هر «دادوستد» در دنیای «واقعی» در معرض انتخابی از جنس «یکیبیشتر-یا-یکیکمتر» هستند، و ارزش ذهنیشان از هر چیز یک نسبت «معکوس» دارد با میزان بهرهمندیشان از آن. انتظار میرود که در یک اقتصاد رقابتی «ارزش دادوستدی» هر چیز برابر با «هزینهی مارژینال» تولید آن باشد.
زینا کاماچو، صاحب یک مسافرخانهی ۲۰ اتاقه در دامنههای یک کوه در پارک ملی سیِهرا نوادا میگوید: «شرایط خیلی حاد است … یک سال تمام هست که ما دستمال توالت، صابون، شیر، قهوه و شکر نداریم. برای همین از مسافران میخواهیم که با آمادگی به اینجا بیایند.»
«هرآنکس که به سیاقی مشروع، تمنایِ زندگی دنیویی و بهرهمندی از ثروتهای جهان را دارد، تا خویشتن را از دریوزگی در امان بدارد، یا برای اهل خانهاش تأمین معاش کند، او در روز بازپسین با صورتی به تشعشعِ ماهِ کامل در برابر خداوند حاضر خواهد شد.»
آیا نابرابری جهانی در چند ده سال اخیر افزایش یافته؟ «دلواپسان» جهان ظن قوی میبرند که نابرابری افزایش یافته.
شاید ظنشان درست باشد. آیا درست است؟ آیا شواهدی هست که بر اساس آن بتوان پاسخ را معلوم کرد؟ آری، هست.
بحران جاری در یونان درسهای باارزشی برای همهی مردم جهان دارد. به دلایل متعدد، امروزِ یونان میتواند آینهی فردای ایران باشد. شاید بتوان از این بحران درسهایی آموخت که به کار علاج یک واقعه قبل از وقوع بیاید. در ادامهی مطالبی که دربارهی موضوع بحران یونان منتشر کردهایم، یک یادداشت کوتاه دیگر را نیز در دو بخش تقدیم میکنم.
معامله از این قرار است: از شاغلان امروز میگیریم و حقوق بازنشستگان امروز را پرداخت میکنیم، انشاءلله تعالی از شاغلان فردا خواهیم گرفت و حقوق بازنشستگان فردا را پرداخت خواهیم کرد. این معامله شباهت زیادی به کلاهبرداری معروف پانزی (طرح هرمی) دارد. و فقط تا زمانی دوام خواهد آورد که جمعیت شاغلان مالیاتدهنده با سرعتی مساوی یا بیشتر از جمعیت بازنشستگان رشد کند. به مجردی که تغییرات جمعیتی این شرط را نقض کند، دیگر امکان برقرار ماندن و معتبر بودن آن معامله میان دولت و جامعه از بین خواهد رفت، و شرایط معامله به ناگزیر باید عوض شود. حساب دودوتاچهارتا است.