مراحل پنجگانه واکنشهای سیاستگزار
الیزابت کُبلر-راس، روانشناس دانشگاه شیکاگو در کتابش که حاصل تجربههای شغلی او در کار با بیماران لاعلاج بود، مدلی را معرفی کرد که مراحل مواجهه بیمار با مرگ قریبالوقوع را توضیح میداد. مدل کبلر-راس پنج مرحله را شناسایی میکند: انکار، خشم، چانهزنی، افسردگی، و نهایتاً پذیرش واقعیت. در مرحله انکار، بیمار حاضر به پذیرفتن واقعیت نیست و به هر بهانهای از کنار آمدن با بیماری لاعلاج و نتیجه ناگزیر طفره میرود. حتی اگر به ظاهر حقیقت را بپذیرد در باطن همچنان امید دارد که تشخیص به خطا باشد یا شرایط سخت به گونه معجزهآسایی برطرف شود. سپس بیمار به مرحلهای میرسد که دیگر قادر به انکار حقیقت نیست؛ شرایط جسمی و علائم بالینی چنان حقیقت را عیان میکند که دیگر نمیتوان آن را نادیده گرفت. آنجاست که خشم شعله خواهد کشید. خشم از زمین و زمان و اطرافیان؛ در این مرحله بیمار زودرنج و مکدر میشود و گاهی عوامل نامربوط را در بروز شرایط کنونی مقصر قلمداد میکند. مرحله بعد چانهزنی است؛ بیمارانی که وضع بهتری دارند سعی میکنند با تغییر سبک زندگی و ایجاد تغییرات اساسی عمر باقیمانده را طولانیتر کنند. بیمارانی که وضع بدتری دارند به امید دیدن سامان گرفتن فرزند و نظایر آن رضایت میدهند. مرحله بعدی افسردگی است که در آن بیمار دست از دنیا میکشد و تلاش و چانهزنی را رها میکند. و مرحله آخر، پذیرفتن واقعیت است. بالاخره بیمار با حقیقت کنار میآید و دنیا را همانگونه که هست میبیند…
بنظر میرسد سیاستگزاران ایرانی نیز در مواجهه با ناملایمات مراحل مشابهی را طی میکنند. بعنوان نمونه…